24 Ocak 2010 Pazar

alice lutfen oldur beni yaninda

bugun bir tutam olesim yok. olen bir avuca dokecek goz yasim var.
intiharlar, marti cigliklari, sicak simitle ayni dunyada yasiyorum. kirmizi siyah cizgili coraplarim var, mavi ojelerim, sessiz sozcuklerim, bir kutuphane dolsu ve daha fazla hayalim, bir havuc kadar umudum, bir suru nefesim, nehir kadar sozum, bir tutam olme istegim, bir avuc varligim var.

intihari bu kadar onemli yapan sey, son karar olmasi mi. son karar, yaptigin son sey, ulastigin (yada ulasamadigin ) son sonuc olmasi. son cevap, son soru. en son. koca sondan onceki en son adimin hareketi.

dusta olmadigim da aglamayi sevmiyorum.

Hiç yorum yok: