28 Temmuz 2011 Perşembe

unutma beni cicekleri

saat 01.01 sen icinden memememememe diye gecirirken ben bir dilek tutuyorum, senin icin. hayatla ilgili hersey, tipki hayat sozcugunun kapsadigi o igrenc muazzamlik gibi golgeli, bulanik ve karartili. sen haric. sen butun carpik isiklarinin, yagmurda buglanmis trafik isiklainin onunde cok net cok saglam bir figur gibi dikiliyorsun. emin olmadigim her sey arka planda birakip. ne ve kim oldugundan , nerde baslayip nerde bitireceginden oylesine netim ki, sanki yolun sonundan bana el sallayan, zaman tunelinin ucunda bir nc daha taniyorum. hayir bu benle ilgili bir sey degil, bu tamamen sen.herkes cok fickle, oynak, itresik, ve hayatin kendilerini savurmasini bekliyor, sekilden sekile. sen degil. sen bir karaktersin. tanidigim tek karaktersin. hatta o kadar ki kendimi her seyin ve herkesin senin kafanda canlanmis olduguna ikna edebilirim, birer isik oyunu gibi.

senin tek virtue'un nurtencim, dunya kadar eski bir agacin kokleri gibi saglam kendin. kendini bilmeyen, anlamayan ve tanimayan bir dunyada, kendinin olman.

kuleleri ve kopruleri tastan eski ve puslu bir sehir, zamana karsi koyan. ve o tas binalarin ustune, altinda, havasinda daimi gizlenen seffaf bir kirilganlik. NC, dunyanin tek kalesi. bizim dunyamizin, bizim olan tek kalesi.


bu yaziya basladigimda sonundan emin degildim, ama son kendini yazdi.

bugun kalmayi secebilirim ama yarin gitmeyi sececegim. gitmeyi sececegim bir gun gelecek ve ayriligimiz kacinilmaz olacak, hayatin ozunde oldugu gibi geride birakacagiz, biri yaratacak biri savasacak ve biri yok edecek ki her sey yeniden baslayabilsin. bir gun gitmem gerekecek, bu gun degilse yarin. bir gun sen de gideceksin. kalarak mutlu olabilecegime inaniyorum, ama ben o degilim, degil mi? kahraman evi terk eder, yolculuga cikar ve macerayi yasar ve sonunda, eve doner. kliseleri tekrarlamak pahasina itraf ediyoum, ev kalbinin oldugu yerdir. ev donebileceklerinin oldugu yerdir. ben kaleme hep donebilecegimi biliyorum.

uzun sure genc kalacagiz, uzun sure yasayacagiz. ama hep birbirimizin olacagiz.

yalan soyledim. seni aradigimda karar vermemistim, sadece aklimda bir fantezi kosesi kurgulamistim ve gitmenin dusuncesine dalmistim. kararimi vermem icin buna ihtiyacim oldugunu, sana ihtiyacim oldugunu nerden bilebilirdim? bilemezdim. simdi icimde hic bir suphe kalmadi biliyor musun? cok net, keskelerden ve mumkun pismanliklardan ve acabalardan kurtuldum.

bu sefer kalmaya karar verdim. senin icin degil, hayir kimse icin degil, ama kendim icin kendi istegimle ve tum hucrelerimle kalmaya kara rverdim. bu sefer, ve ileride gitmek uzere.

birbirini tamamlayan butun ikililere ve bende tamamladigin her seye minnettar ve asigim.

tesekkurler:)

2 yorum:

nc dedi ki...

kendim icin dilemek istedigim bir sey yok, bi cift memem var cok sukur. hic fena da degiller. dilegim senin icindi, soyluyorum da gunlerdir. aksamustu yazdim yazacagimi, yayinlamasi kaldi sadece. forget me not, promise. seni ne cok seviyorum zaten biliyorsun.

nc dedi ki...

sen benim her zaman en iyi arkadasimsin, macera tanimi icin sozluge ekleyecegim ozgur ruhlu kiz. ne diyordu benim en sevdigim sarki, soulmates never die.