9 Aralık 2009 Çarşamba

something wicked

Komik kucuk bir isik var bu gece gokyuzunde. Ne oykumuzle ilgisi var bu yildizin nede dunyada senden (ve bizden) baskasiyla, sadece orada o yildiz ve basini kaldirip baktiginda anlayacaksin neden bundan bahsettigimizi.(oykumuzle ilgili olmadigi halde)

hmm ,demek reddediyorsun. Hadi ama tek yapman gereken ayaga kalkmak ve pencereye yurumek. Gokyuzunun kapali oldugunu dusunerek endiselenme, bu yildiz oyle bir yildiz ki, en sisli en karanlik bulutlarin arkasindan secebilisin onu, adeta yaniyor parlakligi.

Demek reddediyorsun. Pekela. Yidizlari reddet, ama oykumuz bittiginde anlayacaksin, kucuk, oyuncu bir yilidizin hayatin ta kendisi oldugunu, ve hayatin tek bir bakista yattigini.
Cunku bizler, ve sen, oluyuz. Anlar icin yasayan oluler. Ve o bir an- o an yildizin sicakligiyla parliyor. Ve biz o an hayattayiz.



Soguk su yuzune bir tokat atiyor ve sokla ayiliyorsun...hava karanlik, sokaklar biraz bos ve yaz havasi kokuyor, arkadasin oylesine konusuyor ama bir anligina etrafinin kulaklarini cezbetmesine izin veriyorsun...duydugun tek sey hayatin sesi ve o an hayattasin. Tek bir an hissediyorsun ne kadar haytta oldugune ve yasamanin ne oldugunu. Tek bir an. Ve bir sonraki an kacirdigini fark ediyorsun, ufak bir ilham perisi gibi, ne kadar istesende tutmayi, gecivermis o his. Ama yasadin. Bir an boyunca mukemmel bir mutluluk tattin. Gulumsuyorsun. Evet, yasam guzel.

Yuzunu havluya siliyorsun, havlu sert, yanaklarina degerken gozlerin kapaniyor..sraak! Aci ve utanc dalga dalga yayiliyor sol yanagindan vucuduna, ama aci asla tek basina yolculuk etmez ve sen utanci hic bir zaman sevemedin. Ofke ayaklaniyor icinde ve butun hucrelerin dimdik, saldirmaya hazir, kavruluyorlar. Kirmiziyi goruyorsun (zihninde) ve hayattasin. Hayati, herseyi, her zamankinden cok daha fazla algiliyorsun, o an var, o an gercek , kalbin atiyor ve hayattasin. Ofke bir an seni kendi dunyanin tanrisi yapiyor (kim bilir belki de gercekten var olan sadece senin dunyan)..sonrasini hatirlamiyorsun, ufak ayrintilar. Odadan cikisin (kim bilir kacinca defa ve sokaklara atisin kendini, ofkeni ulasilabilir bir hedefe firatmak icin) muhim degil..

derin bir nefes aliyorsun, ve yukari mutfaga git. Cay suyu koy, buz dolbina yuru. Kahvalti. Agzinda bir tat beliriyor birden, ablanla deniz kenarindasin. Gece, sahil. Elinde dondurman var, ablansa bir sigara yakmis tutturuyor. Geceye, parlak yildizara, yakinlarda bir duvara cizilmis grafitiye bakiyorsun. Arada insanlar geciyo arkanizdan. Ama sakin bir gece bu sessiz olmasa da. Dalgalarin sesi bile bastirilmis. Dogru an, dogru yer, dogru zaman..her neyse iste. Eger dogruluk diye bir sey varsa, iste o bu. Hersey, o anla ilgili hersey dogru. O anda farkinda degilsina ama hayatinda yasadigin en gercek sey belki o an.

Tat. Dondurma. Senin icin en unutulmaz hatiralardan biri dondurma ve goz yaslari. Hayalinde kendini goruyorsun- hayir, hissediyorsun. Bilgisayar masasinin onune oturmussun, bir elin dondurma kutusunu kavriyor, oburu kasigi. Agzinda bir parca cikolatai dondurma var. evin kapisi acik, iceri arabalarin ve yazin keyfini cikaran cocuklarin sesleri doluyor soguk meltemlerle. Gunes yeni batmis, aydinlik gri hava (bir kac dakika icinde kararcak ve simdi dusunudugunde fark ediyorsun ne kadar ironik oldugunu)
hayatin degismeden once ki son an. Son normal an. Kalbin neseyle atiyor v akinda butun guzel umutlu dusunceler, ask ve hersey.

Ve sonra agzinda dondurma, sonra soruyorsun ve cevap geiyor. Ve cevap geliyor. Ve geliyor.

Ve sen bakiyorsun, ilk saniyede okudun aslinda, ne demek oldugunu biliyorsun ama inanmiyorsun -aglilayamiyorsun- algilamana izin vermiyorsun.
Kelimeleri oku. Tekrar tekrar.1.2.3.4.5.
Oku. Oldu. Oldu. Oldu.
Kirik bir hickirik yukseliyor bogazindan.ve goz yaslari akmaya basliyor ve zihnin inkar icinde ciglik atiyor ama disaridan sadece hickiriyorsun.
Ve cikolatali dondurma unutulup gidiyor, tadi haric. Goz yaslariyla karisik cikolata, hic unutamayacagin bir tat artik.

ben bir an icin yasayan olu bir kizim aslinda. bir cok an icin var olan olu bir kizin kalbiyim


baya eski bir yazi. olumle ilk karsilasmalarimdan birinden

Hiç yorum yok: