2 Mayıs 2010 Pazar

of montreal treninde cok eglenceli esi benzeri olmayan yesil manzarali bir ask yasayip gulmek fikirleri filan donuyor kafamda. hayat hafifleyip kus tuyune donusuyor, lets go get compremised dedigimde uf muzik cidden ehr seyi bin kat hayatta kiliyor.




merhaba ben biseksuel oldugumu dusunuyorum ben noahya asik oldugumu dusunuyordum merhaba ben 17 yasindayim cahilligime ragmen dusunduklerimi ve yaptiklarimi hos buluyorum, gulmemi durduramayincaya kadar icmeyi ve tanimadigim insanlarla da dans etmeyi, garip gurup kiyafetler cekmeyi, dikkat cekmeyi, sahnede olmayi, bagirmayi ve sarki soylemeyi, tembel ve sorumsuz, otorite tanimaz, alayci ve okuz olmayi seviyorum, son derece insan arkadaslarimi seviyorum, rahat insanlara, komik insanlara tapiyorum, hep beni guldurebilen erkeklere asik oluyorum, ivy nin tanidigim en cool insan oldugunu dusunuyorum ve keske ona yazsaydim diyorum, annemle uyumayi seviyorum, elimde olsa hayati baska turlu oykuden oykuye gezerek yasardim, korkagin biriyim ama cesur oldugum da soylenebilir, gittikce cesurlasiyor da olabilirim, pisligin tekiyim ama muzik gercegi beni o kadar mutlu ediyor ki ailesiz kalsam,, insansiz kalsam yalniz kalsam yasayabilirim, muzige tapiyorum, oykulere tapiyorum, insanlari sevmiyorum, ama mutlu olsunlar istiyorum bu nasil yaman bi celiski ben de bilmiyorum, 
son olarak, yasiyorum
hasikdir, var olusculuk bu olsa gerek


ben geberiyorum, su an muzikten, absurdlukten her seyden her an yeniden doguyorum.
hahayt! BEN BENIM ULAN. siz 7 milyar olabilirsiniz ama ben de benim VE BENIM  ve yasiyorum ulan. kendimim. ne kadar guzel bu. kendimim. kimse olmama gerek yok ben kendimim.



sen de kendininsin. kendine iyi geceler.

Hiç yorum yok: