artik dunyayi iyiye degistirebilecegime pek inanmiyorum ama yine de kendimi degisim icin harcamaya yanip tutusuyorum. Cunku sanirim benim icin baska turlu bi var olus yok.
oyunu kaybettik veya bizim yasam suremiz buna yetti. Devrim olmayacak, ustun insan biz degiliz ve butun insanligin acilarini dindiremeyecegiz. idealistlik oldu ve onun yerini artik yarattiklari kucuk ve kumesel terorlerle ufak degisimlere harcayan gerillalar aldi. tek merkezli yonetim veya ideal bi hedef yok, duzenin baskisiyla mucadele ve yarattigi kurbanlari korumak icin herkes kendi molotofunu sessizce atiyor, atmak zorunda. koyunlara donustugumuz kitlesel mucadeleden, herkesin kendi arayisina donusen bir devrim gerceklesiyor, her gun, her yerde, her sokakta.ve biz direnis olmak istiyoruz.
Bunun icin her birimiz birer succubus olacagiz, dusunebildiginiz en bastan cikarici seytanlar, isyana tesvik eden ve gunahlarin otesindeki butun zevklerin et kemik ve kanda canlanan halleri. Tipki korkaklar ve zorbalarin kehanet ettigi gibi, seytan gercekten sizi istiyor. Ihanetinizi, en kotusunu yapmanizi ve gunaha donmenizi. Itaatsizligin en zevklisi oldugunu soyleyen o kisilmis radyoyu hayatinizin merkezine, taptiginiz her seyin ustune koyup, sesini acan ,
aldiginiz her nefeste kimildayan derin bir ihtiyaci, sokakta, arabada, trafikte, super markette, otobus beklerken, Beklerken , surekli beklerken sizi kurutan susuzlugunuzu, ve surekli soz verilmis ama bir turlu elde edemediginiz o son buyuk hazzi size arzunun en kizil tonunda sunan
ve farkinda degilken bile teroru ve uyusturdugunuz ve artik sahip olmadiginiz her seyi pacalarinizdan, agiz ve burunlarinizdan iceri sokan ve yaptiginiz sunaklari tekrar tekrar yikan
olacagiz.
cunku gercekten, baska turlu nasil var olabiliriz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder