polisi, en azindan polis uniformasi icinde birini normal bi insan gibi goremiyorum. bi kere o uniformayi giydi mi insanligini tamamen kaybediyor gibi oluyor. devletin bi uzantisi haline geliyor, devletten tiksiniyorum.
bu gun dersaneye giderken kolejden gectim, her yer trafige kapaliydi, nevruz icin insanlar toplanmisti ve her sey asinda cok guzeldi. ta ki bi polis bana cantami acmami emredip, ustumu arayana kadar. sinirlendim. benim ustume arama hakki. polis. devlet.
dersane cikisinda ustunde ygs oldurur yazili onlukler giyen ve simdi ozgurluk istiyoruz diye bagiran bi grup protestocunun onunden gectim. cok tatliydi, peslerinden gitmek istedim ama bogazim agriyordu, ve yemek yemem lazimdi, bide sanirim icten ice bu tarz protestonun bi ise yaramadigini biliyorum. en azindan seklinin degismesi gerektigini. neyse.
bu gun bi hayalim gerceklesti, aylak maa'min barinda oturup, ayaklarimi sallaya sallaya patron ve garsonlarla sohbet ettim. bana cay ismarladiler.
veee libya. sivillerin olumu. ne sok.
cehaletin getirdigi bi kararsizlik icindeyim. yani bir yandan. yani. iki ucu boklu degnek?
ha bir de son bir sey. bir gun kimsesizler icin bir koro yapmak istiyorum. yani daha dogrusu kimsesiz cocuklar icin bir seyler yapabilmek istiyorum ve niyeyse aklima koro geliyor. belki de sarki soylemenin birileri icin bir seyleri guzellestirebilecegini dusundugumden.bence olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder